Osteopatia ka disa lloje teknikash. Disa prej tyre mund të jenë një mister për pacientët. Shumë klientë kuptojnë vetëm teknikat e masazhit dhe shtrirjes, sepse nuk e dinë se ka teknika më të hollësishme që mund të jenë të dobishme. Disa nga teknikat e Osteopatisë janë shumë të dobëta dhe në këtë rast pacienti nuk ndjen asgjë nga ajo që po ndodh gjatë procedurës. 

Një nga Teknikat Osteopatike quhet "Teknika Funksionale" dhe u zhvillua nga osteopati amerikan i quajtur Dr. Harold Hoover, rreth viteve 1940. Qasja e tij ishte të bënte përpjekje dhe të sistemonte metodat që osteopatët kishin praktikuar për një periudhë kohore, si dhe të përpiqej të merrte një shpjegim se çfarë po bënin osteopatët, pse funksiononte dhe pse kishte një efekt të pozitiv. Kjo teknikë përfshinte disa lëvizje të ngadalta, të vogla dhe të kontrolluara.

Shqetësimi kryesor i Dr. Hoover është se si nyjet i përgjigjen fazës së lëvizjes. Me fjalë të tjera, ai ishte më i interesuar për cilësinë e lëvizjes sesa për atë se sa larg mund të lëvizte një nyje. Në atë kohë, kjo u quajt lehtësia dhe lidhja e një nyjeje. Për shembull, ndonjëherë zgjoheni në mëngjes dhe mund të lëvizni mirë dhe pa probleme, ndërsa ditët e tjera mund të ngriheni dhe të ndjeheni të ngurtësuar dhe të lënduar. Sido që të jetë, ju keni të njëjtën lëvizje, por cilësia e lëvizjes tuaj është e ndryshme. Në këtë rast, cilësia mund të jetë e ngurtë ose e lehtë. Teknikat funksionale, në mënyrë të ngjashme, janë krijuar për t'i dhënë osteopatit një ide se sa fort lëviz një zonë e trupit tuaj.